Met de Overname van LinkedIn Koopt Microsoft een Hemelpoort
juni 15, 2016 Plaats een reactie
Deze week werd bekend dat Microsoft het social media platform LinkedIn heeft overgenomen voor het astronomische bedrag van bijna 27 miljard euro. Uit de hoogte van dit bedrag blijkt het strategisch belang van deze overname voor Microsoft. Maar waarom wilde Microsoft LinkedIn zo graag hebben? En wat voor voordelen zullen er zijn voor de zakelijke klanten van Microsoft, zoals bijvoorbeeld de organisaties die Dynamics CRM gebruiken?
Om het strategisch belang van Microsoft van deze overname te kunnen begrijpen, is het goed om even stil te staan bij de radicale omslag die Microsoft al een jaar of 5 geleden, toen nog onder Steve Ballmer, heeft ingezet. Een omslag van software-product leverancier naar een bedrijf dat cloud-services aanbiedt. Als je Office wilt gebruiken koop je tegenwoordig geen CD meer, maar neem je een abonnement op Office365. Hetzelfde geldt voor bedrijfsapplicaties als CRM, maar – zeker als je kijkt naar de uitlevering van versie 10 – ook voor Windows.
Eén van de grote voordelen van het leveren van cloud-services ten opzichte van het uitleveren applicaties op een CD of DVD is voor zowel de leverancier als voor de gebruiker dat nieuwe functies (en of bug-fixes) eenvoudig toegevoegd kunnen worden en dat integraties met andere services veel makkelijker te realiseren zijn dan voorheen. Hierdoor is de time-to-market van nieuwe diensten ook veel sneller en is het veel eenvoudiger om de geboden service voor de klant relevant te houden en zo de concurrentie voor te blijven. In dit licht zou het ‘relevanter’ maken van de geboden services (zoals Office365 en de Dynamics applicaties) een goede reden voor Microsoft kunnen zijn om LinkedIn over te nemen. Nu reeds biedt Microsoft immers een koppeling met LinkedIn voor Outlook, waarbij het invoeren van een nieuwe contactpersoon aanzienlijk vereenvoudigd wordt, omdat er direct data uit LinkedIn opgehaald wordt. Ook is goed voor te stellen dat CRM data middels een dergelijke koppeling verrijkt wordt, en veel van de Microsoft CRM implementatie-partners hebben dergelijke koppelingen ook al gerealiseerd, al waren er tot nog toe altijd issues met de restricties in de koppelmogelijkheden die LinkedIn middels haar API bood. En naast het faciliteren van eenvoudiger invoer en het verrijken van (relatie)data, zijn er natuurlijk nog tal van andere CRM <> Linkedin integratie-voorbeelden te bedenken. Hoe mooi zou het bijvoorbeeld voor een verkoper zijn als hij bij het invoeren van een nieuw bedrijf in het CRM systeem meteen al ziet welke van zijn collega’s al persoonlijke relaties hebben met medewerkers van zijn prospect. Enzovoorts en zo verder…
Ik vrees echter dat het mooier en relevanter maken van Dynamics CRM niet de ware reden is voor Microsoft om bijna 27 miljard euro op te hoesten. Nee, ik denk dat Microsoft heel goed ziet dat de markt voor productivity tools, zoals Office, al jaren aan het verschuiven is van bedrijven naar consumenten. Zoals veel bedrijven en instellingen al lang geen telefoon, tablets en laptops meer uitreiken aan hun werknemers, maar zij een Bring-Your-Own-Device beleid hanteren, geldt ook dat de keuze tussen het gebruik van Google Docs of Office steeds meer door individuele personen in plaats van door corporate IT afdelingen gemaakt wordt. En die individuele personen hebben allemaal een accountje aangemaakt op LinkedIn. Microsoft koopt met deze mega-overname dus ook domweg een heel actueel bestand met klantinformatie, waarvan die klanten nog zo lief zijn om hun eigen gegevens voortdurend up-to-date te houden ook!
En in dat laatste ligt denk ik de grootste strategische waarde voor Microsoft van de overname van LinkedIn verscholen. Ik vermoed dat men bij Microsoft heel goed inziet dat wat begon met Bring-Your-Own-Device langzaam evolueerde in Bring-Your-Own-Service (ofwel: kies je eigen productivity tools), maar dat het uiteindelijk gaat om het managen van indentities in de cloud. Wie ben je? Welke rollen heb je en in welke hoedanigheden wordt je door anderen gekend? Welke tools en/of informatie heb je op basis daarvan nodig en/of waar mag je bij? Dat zijn de vragen die door leveranciers van cloud-services voortdurend beantwoord moeten worden. Maar het zijn ook de vragen die een gebruiker helemaal niet steeds wil beantwoorden. We worden toch allemaal gek van het overal aanmaken van profielen? Mijntandpastaleverancier.nl is bijvoorbeeld een site die ik nooit zal bezoeken om een profiel aan te maken. Maar… de tandpastaleverancier toegang geven tot een subset van mijn profielgegevens op LinkedIn, dat wil ik best overwegen… Met andere woorden: ik denk dat LinkedIn alles in zich heeft om een van de belangrijkste identity brokers in de cloud te worden. En degenen die dat identity platform in handen heeft, heeft strategisch een hele mooie positie ten opzichte van allerlei data- en tool-leveranciers in de cloud. Ze moeten immers altijd bij je aankloppen om antwoord te krijgen op de voornoemde vragen, die bij elke aanroep van hun services weer beantwoord moeten worden. Je zou kunnen zeggen dat Microsoft met de overname van LinkedIn eigenlijk een hele grote toegangspoort gekocht heeft. Een toegangspoort in de cloud. Vooruit, laten we eens gek doen en we noemen die gewoon de Hemelpoort.